روغن استفاده شده - همانطور که از نام آن پیداست - هر روغن نفتی یا ترکیبی است که از آن استفاده شده است. در طول استفاده عادی ، ناخالصی هایی مانند خاک ، خراش فلزات ، آب یا مواد شیمیایی می توانند با روغن مخلوط شوند یا به دلیل تخریب حرارتی یا اکسیداسیون در آن تولید شوند [1]. بنابراین ، کیفیت روغن به تدریج به حدی کاهش می یابد که روغن استفاده شده باید با روغن جدید جایگزین شود. دور ریختن روغن استفاده شده در طبیعت باعث ایجاد یک آلودگی شدید خطرناک می شود. اما با بازیابی و اصلاح صحیح آن می توان مقدار زیادی محصول با ارزش بدست آورد. این مقاله یکی از بهترین روشهای تصفیه مجدد روغن استفاده شده را مورد بررسی قرار داده و مشخصات محصول آن را با مشخصات روغن پایه بکر مقایسه می کند. کلمات کلیدی: تصفیه مجدد روغن استفاده شده ، تصفیه آب ، بازیابی روغن زائد مقدمه روغن استفاده شده به عنوان روغن حاصل از روغن یا مصنوعی پس از استفاده در روغن کاری ، اهداف برش ، انتقال حرارت ، نیروی هیدرولیکی یا عایق در ترانسفورماتورهای دی الکتریک باقی مانده است (شامل موارد استفاده نشده حلالها و اتیلن گلیکول استفاده شده] [2]. دفع نادرست روغن استفاده شده محیط را تا حد زیادی آلوده می کند. به عنوان مثال ، هر حجم از آن می تواند حداقل 250000 حجم آب را آلوده کند. اعتقاد بر این است که بخش مهمی از آلودگی آب در قطب های شمالی و جنوبی زمین به دلیل سمیت زیاد و دمای بسیار پایین آب در آنجا ، تجمع این آلاینده است که باعث تصفیه بیولوژیکی آب می شود. اما با بازیابی مناسب این ماده گرانبها ، می توان یک مزیت اقتصادی قابل توجه ، صرفه جویی در حفظ محیط زیست ، مقدار زیادی از صرفه جویی در مصرف نفت را بدست آورد. یکی از کارآمدترین فرایندها برای این منظور تصفیه آب است که در مقاله حاضر به آن پرداخته شده است. پیشینه نظری در طول استفاده عادی ، ناخالصی هایی مانند آلودگی ، تراش های فلزی بسیار ریز در اثر فرسایش موتور ، آب یا مواد شیمیایی و غیره ، می توانند با روغن مخلوط شوند. همچنین ، به دلیل اکسیداسیون یا تخریب حرارتی ، ناخالصی های زیادی در روغن روان سازی ایجاد می شود ، در هنگام استفاده در احتراق داخلی. این ناخالصی ها شامل: اشباع نشده ، قطبی ، آسفالت مانند ، ترکیبات اسیدی ، آلدئیدها ، ترکیبات فنلی ، الکل ها ، محصولات غیر پایدار هیدروکربن های پلی متراکم (لثه ها ، مواد معطر چند هسته ای و غیره) است. علاوه بر این ، NOx و گاز اگزوز احتراق سوخت اسیدی را جذب می کند. این ترکیبات علاوه بر گرد و غبار ، سوخت ، مواد تخریب کننده مواد افزودنی روغن روان کننده ، مواد افزودنی سوخت و دوده به تدریج کیفیت روغن روانکاری را کاهش می دهند. علاوه بر این ، خراش های فلزی در دمای احتراق زیاد و مجاورت اکسیژن به عنوان کاتالیزور عمل می کنند و یک لجن آسفالت مانند تولید می کنند که ویسکوزیته را افزایش می دهد. روغن استفاده شده از ترانسفورماتورهای الکتریکی حاوی ماده ای بسیار خطرناک به نام PCB است. (بی فنیل پلی کلرینه). این ماده با استنشاق ، آب آشامیدنی یا جذب پوست سمی است ، به طوری که حد مجاز آن 2 ppm (میلی گرم / کیلوگرم) است [2]. این ترکیب در دمای 300-400oC تخریب شده و ترکیبی به نام دیوکسین تولید می کند که بسیار سمی و بسیار خطرناک است. بنابراین ، دفن روغنهای دست دوم
 حاوی PCB یا استفاده از آن در روسازی های جاده راه های خوبی برای دفع آن نیست [2]. دهه ها پیش ، روغن دست دوم سوخته بود ، اما اکنون این روش قابل قبول نیست ، به دلیل انتشار آلاینده های زیادی ، به ویژه خاکستر فلزات سنگین. با توجه به نکات فوق ، اهمیت فرآیندهای تصفیه مجدد روغن استفاده شده برای حفظ محیط زیست تأیید می شود. حداقل 600 تن روغن پایه روان کننده می تواند از هر 1000 تن روغن استفاده شده بازیافت شود ، در حالی که برای تولید این مقدار روغن پایه روان کننده 6000 تن روغن خام مورد نیاز است. اهمیت تصفیه مجدد روغن استفاده شده به حدی است که دولت ایالات متحده سالها پیش مجموعه مقررات مالیاتی را تهیه کرد که منجر به حداقل مالیات برای مخلوطی از 25٪ روغن تصفیه شده مجدد و 75٪ روغن پایه باکره شد [3]. تا زمانی که تصفیه مجدد به درستی انجام شود ، خواص روغن پایه تصفیه شده مجدد با ویژگی های روغن پایه بکر (مستقیماً از روغن خام تولید می شود) قابل مقایسه است. تصفیه مجدد روغن استفاده شده فرآیند جدیدی نیست ، اما برخی از نسخه های قدیمی کاربردی آن آلاینده هایی تولید می کنند که از نظر محیط زیستی کمتر از روغن استفاده شده نیستند. به طور کلی ، 3 دسته برای دفع مواد زائد روغن وجود دارد: 1- استفاده مجدد ، از جمله تصفیه مجدد 2- ترک خوردگی حرارتی 3- سوزاندن / استفاده به عنوان سوخت [1] اولین مورد بهترین است و موضوع این مطالعه است . مورد دوم - اگرچه محصولات قابل قبول (ترک خورده) تولید می کند ، اما به اندازه تصفیه مجدد نیست. مورد سوم خاکستر زیادی تولید می کند که حاوی فلزات سنگین است و محیط را آلوده می کند. در اروپا ، سه گروه از فن آوری ها را می توان نماینده روشهای بازآفرینی موجود دانست: الف) تقطیر با خلا به همراه تیمار رس ب) تقطیر با خلا به همراه تیمار شیمیایی ج) پیش تصفیه هیدروژن به همراه داربست خلاuum در این زمان ، متداول ترین دو فناوری برای تصفیه مجدد روغن استفاده شده عبارتند از: اسید سولفوریک به علاوه سفید کننده زمین و پروپان استخراج pl